Cam on Vietnam

Een update over m’n laatste week in Vietnam…

Onze tweede dag in Dalat moesten we al vroeg op omdat canyoning op het programma stond. We werden bij ons hostel opgehaald en werden vervolgens in onze harnassen en zwemvesten gehesen. Toen we op het droge even hadden geoefend werden we letterlijk en figuurlijk in het diepe gegooid haha. Onze eerste abseil was van een droge rots maar vanaf een paar meter hoogte liet je je vervolgens in het water vallen. Te gek!! Vervolgens klommen, dreven en sliden we door de watervallen om aan te komen bij de grootste uitdaging van de dag: abseilen van een waterval van 25 meter hoogte. Met onze lunch vers in onze buikjes konden we er tegenaan. Het eerste deel keek je omhoog naar je gids maar vanaf de helft stond je tweede gids beneden naar je te schreeuwen en gebaren wat te doen. Aangezien je met meerdere tegelijk naar beneden ging was dit best chaotisch. Ik ging volgens mij redelijk soepel naar beneden haha al liet ik me denk ik wel iets te vroeg in het water vallen. Je valt van ongeveer vier meter hoogte op je rug in je water haha. De laatste waterval was de wasmachine en niks was teveel gezegd haha. Je abseilt via de rots naar beneden tot je benen de rots niet meer raken vervolgens glij je verder naar beneden tot het touw stopt je wordt dan door de waterval een aantal seconde onder water gehouden en rond gedraaid en vervolgens duwt het water je met de stroming mee naar boven haha. Iedereen was wel een beetje nerveus aangezien je niet wist wat er ging komen. Helaas was het hierna alweer voorbij maar wat een awesome dag. Een van de hoogtepunten van m’n trip zover. Zie de foto’s voor een sfeerimpressie haha.

’s Avonds zijn we met onze hele groep gaan eten en drankjes gaan doen en minder blij was ik dan ook de volgende dag toen onze bus mega vroeg vertrok. De route van Dalat naar Mui Ne is denk ik een van de mooiste routes van m’n reis door Vietnam. Ik wilde heel graag scooteren maar dat lukte helaas niet. In een veel te volgepropte bus waar de airco niet echt werkte en we haarspeldbocht na haarspeldbocht hadden, was het qua busreis wel m’n minst favoriete. In de middag kwamen we aan in Mui Ne en dit was heaven. Het hostel was zo mooi, het leek wel een resort. We zijn gaan lunchen en vervolgens een tour naar de Sand Dunes gaan doen. Daarna met een groepje gaan eten bij de allerliefste Vietnamese / Chinese vrouw met het lekkerste eten. Vervolgens in het hostel nog wat drankjes gedaan, gezellige avond.

The next day kreeg ik mega leuk nieuws: m’n vriendinnetje Frederique is in Vietnam en neemt de bus naar Mui Ne. Na de hele dag bij het zwembad gechilld te hebben was het in de avond eindelijk tijd voor onze hereniging!!! Zo fijn en leuk om iemand van thuis te zien. Samen met haar vriendinnetje Anja heb ik ze meegenomen naar het restaurant waar we de avond ervoor ook zijn gaan eten en vervolgens zijn we uitgegaan naar Dragon Beach. Echt een gave club aan de zee met heerlijke lounge bedden en for a change: goede muziek.

De volgende dag was een behoorlijke struggle en nadat ik de hele middag aan het zwembad had gelegen en m’n bus 1,5 uur te laat was begon ik aan mijn toch naar Ho Chi Minh City oftewel Saigon.

‘There are 15 milion motorbikes in Saigon. It’s a fact, it’s a fact you can’t deny’. Funny fact: 15 miljoen bikes maar er wonen maar 10 miljoen mensen haha. Als ik ergens achter ben gekomen deze trip is dat alles, maar dan ook alles te vervoeren valt op een scooter haha. Na een zes uur durende bus rit stond Emma me op te wachten en had ik 15 minuten om me klaar te maken voor de kroegentocht haha. Ik was echt gebroken maar goed een feestje laat ik niet vaak aan me voorbij gaan. Zo leuk om weer allemaal bekenden tegen te komen daar dus het werd een gezellige avond.

The next morning heerlijk ontbeten bij de beste bakker oooooit om vervolgens in de middag met de Engelse boys naar het oorlogsmuseum te gaan. Ondanks dat het vooral erg eenzijdig was, was dit toch wel even heftig. Pictures don’t lie en de afdeling over agent orange was dan ook echt intens. Na ons bezoek zaten we toch ook wel even met z’n allen rustig bij te komen van deze ervaring: toch even een reality check. Daarna zijn we nog langs de Notre Dame door het centrum van de stad gelopen en heb ik samen met James Domino’s besteld. Vanaf het moment dat ik hoorde dat ze Domino’s hadden in Saigon werd ik gek haha. Niet dat ik thuis ooit pizza eet maar het was meer een craving back to Australia momentje haha.

En helaas was het de dag erna voor de zoveelste keer tijd om afscheid te nemen: deze keer van m’n travel vriendinnetje Emma met wie ik bijna heel Vietnam heb gereisd. Maar gelukkig zien we elkaar nog in Cambodja. De rest van de dag een beetje gechilld en filmpje gekeken. Het was die dag Liberation Day maar op wat vuurwerk na en de versiering in de stad was er weinig van te merken. Business as usual. In de avond weer met de Engelse boys op pad en wat ik me er nog van kan herinneren: buckets en buckets met vodka red bull haha.

De volgende dag bleek dat ik weer eens verloren had van de fles, of buckets beter gezegd. Ik moest vroeg op en ging samen met Jan naar de Chu Ci tunnels. Echter heb ik weinig van deze oorlogstunnels gezien haha. Goed verhaal voor later haha.

The next day was het tijd voor m’n trip naar de Mekong Delta. Na een paar uur in de bus kwamen we aan bij de Mekong Delta. De Mekong rivier is ongeveer 4900 kilometer lang en doorkruist zes landen. Met de boot bezochten we een aantal eilanden waar we onder andere kokosproducten, fruit en honing konden proberen. Vervolgens gingen we in een traditionele roeiboot de rivier over en eindigen we onze dag in het hotel in Can Tho. Hier ben ik uiteten gegaan met wat mensen van onze groep en hebben we wat rond gedwaald door de stad.

Een vroege call vanmorgen want we gingen naar Cai Rang Floating Market. Dit is de reden waarom ik naar de Mekong wilde en dit was awesome. Overal liggen grote boten vol met groente en fruit. Aan de Bamboo stok met daaraan vastgemaakt wat ze verkopen, kunnen mensen zien waar ze moeten zijn. Wij als toeristen boot waren ook het target van alle kleine bootjes die koffie, ander drinken en vers fruit verkopen. Na de markt brachten we nog een bezoek aan een rijst- en noodle fabriek. Vervolgens kon de terug reis naar Ho Chi Minh beginnen.

Nadat we net uitgeput van een 7 uur durende busreis vanavond weer aankwamen in Ho Chi Minh zijn we nog met wat mensen bij Gotcha, mijn favoriete kebab plek, gaan eten om vervolgens m’n laatste avond in Vietnam lekker op tijd in bed door te brengen. Aangezien mijn bus morgen om 11.00 vertrekt en ik nog een bezoek wil brengen aan m’n favoriete bakker voordat ik ga en ik en drinken en busritten de volgende dag niet de beste combinatie zijn voor mij, lijkt me dit prima.

Vietnam, the country of… Scooters and motorbikes everywhere; beautiful nature; lovely people; mechanics on every corner of the street; the red flag on every building and house; pho, bahn mi and springrolls; same same but different; but also the country where traffic rules don’t exist, we backpackers eat Oreo’s and Pringles on our endless bus journey’s; you hear the sound of the horn 24/7 and you feel rich with a few million Dong in your pocket.

Cam on Vietnam for this amazing month, you have been wonderfull.

Next stop: Cambodia!!